Αθλητής σημαίνει…
του Κώστα Πουντζουκίδη, από fightsports.gr
Ο αθλητής είναι ένας σιωπηλός πολεμιστής, μία αθόρυβη μηχανή που δεν παραπονιέται. Απλά περιμένει την επόμενη ευκαιρία για να κατακτήσει τους πάντες….. Ο δρόμος προς την επιτυχία είναι μοναχικός.
Πολύ περισσότερο από τις δεξιότητες, η πίστη και η επιμονή είναι τα μεγαλύτερα προσόντα ενός αθλητή με τα οποία θα ξεπεράσει τη ρουτίνα της καθημερινότητας για να φτάσει στον τελικό του στόχο.
Ο Αμερικανός επιχειρηματίας και συγγραφέας βιβλίων αυτοβοήθειας, Τζιμ Ρον (1930-2009), είχε αναφέρει πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν πόσο στενά παρατηρούνται από τους υπόλοιπους. Ιδιαίτερα όσοι διακρίνονται από ηγετικές ικανότητες είναι οι τελευταίοι που συνειδητοποιούν αυτό το γεγονός και το ρόλο ή την επίδραση που ασκούν στους υπόλοιπους.
Ο αθλητής π.χ. ίσως δεν έχει καταλάβει ποτέ πόσο σπουδαία κινητήριος δύναμη αποτελεί για τους συνανθρώπους τους όταν δείχνει δείγματα ηγετικότητας και ομαδικού πνεύματος σε κάθε ένα μικρό ή μεγάλο πράγμα που κάνει. Αποτελεί δηλαδή πρότυπο, έμπνευση. Σύμφωνα με το λεξικό του Όξφορντ, «εμπνέω» σημαίνει να δώσω σε κάποιον την παρότρυνση ή την ικανότητα να κάνει ή να αισθανθεί κάτι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ο αθλητής δεν το βάζει κάτω. Επιλέγει να το παλέψει ακόμα λίγο, να ηττηθεί άλλη μια φορά και να γευτεί την πικρή γεύση της απογοήτευσης με την ελπίδα να κυριαρχήσει όταν έρθει η στιγμή του. Η αυτοπειθαρχία που χρειάζεται για να είναι ο αθλητής μαχητής μπορεί καμιά φορά να μην είναι ορατή από τον ίδιο ή να την θεωρεί αυτονόητη.
Ωστόσο όλοι οι υπόλοιποι την βλέπουμε. Κανείς δεν γνωρίζει πόσο πολύ μπορεί να πιστέψει στον εαυτό του ώστε να πετύχει το σκοπό του. Ο αθλητής τολμά να ονειρευτεί όσο λίγοι. Αντιθέτως υπάρχουν άνθρωποι που παραπονιούνται για τα χρήματα που ξοδεύουν ώστε να γυμνάζονται και πως τα σπορ είναι χάσιμο χρόνου, οπότε εκεί αναρωτιέσαι τελικά ποια ήταν τα δικά τους πρότυπα.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να είσαι αθλητής. Απαιτείται εξαιρετική διαχείριση του χρόνου, υπομονή, γερό στομάχι και δεξιότητες χώρια βέβαια την σκληρή δουλειά που πρέπει να ρίχνεις καθημερινά. Θα περάσει καιρός μέχρι να γευτείς τη χαρά της επιτυχίας αλλά τελικά η επιτυχία θα έρθει.
Και μην ξεχνάμε ότι πρώτα η ψυχολογική προσαρμογή και μετά τα φυσικά χαρίσματα καθορίζουν την αθλητική επιτυχία.
πηγή: fightsports.gr
Ο αθλητής είναι ένας σιωπηλός πολεμιστής, μία αθόρυβη μηχανή που δεν παραπονιέται. Απλά περιμένει την επόμενη ευκαιρία για να κατακτήσει τους πάντες….. Ο δρόμος προς την επιτυχία είναι μοναχικός.
Πολύ περισσότερο από τις δεξιότητες, η πίστη και η επιμονή είναι τα μεγαλύτερα προσόντα ενός αθλητή με τα οποία θα ξεπεράσει τη ρουτίνα της καθημερινότητας για να φτάσει στον τελικό του στόχο.
Ο Αμερικανός επιχειρηματίας και συγγραφέας βιβλίων αυτοβοήθειας, Τζιμ Ρον (1930-2009), είχε αναφέρει πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν πόσο στενά παρατηρούνται από τους υπόλοιπους. Ιδιαίτερα όσοι διακρίνονται από ηγετικές ικανότητες είναι οι τελευταίοι που συνειδητοποιούν αυτό το γεγονός και το ρόλο ή την επίδραση που ασκούν στους υπόλοιπους.
Ο αθλητής π.χ. ίσως δεν έχει καταλάβει ποτέ πόσο σπουδαία κινητήριος δύναμη αποτελεί για τους συνανθρώπους τους όταν δείχνει δείγματα ηγετικότητας και ομαδικού πνεύματος σε κάθε ένα μικρό ή μεγάλο πράγμα που κάνει. Αποτελεί δηλαδή πρότυπο, έμπνευση. Σύμφωνα με το λεξικό του Όξφορντ, «εμπνέω» σημαίνει να δώσω σε κάποιον την παρότρυνση ή την ικανότητα να κάνει ή να αισθανθεί κάτι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ο αθλητής δεν το βάζει κάτω. Επιλέγει να το παλέψει ακόμα λίγο, να ηττηθεί άλλη μια φορά και να γευτεί την πικρή γεύση της απογοήτευσης με την ελπίδα να κυριαρχήσει όταν έρθει η στιγμή του. Η αυτοπειθαρχία που χρειάζεται για να είναι ο αθλητής μαχητής μπορεί καμιά φορά να μην είναι ορατή από τον ίδιο ή να την θεωρεί αυτονόητη.
Ωστόσο όλοι οι υπόλοιποι την βλέπουμε. Κανείς δεν γνωρίζει πόσο πολύ μπορεί να πιστέψει στον εαυτό του ώστε να πετύχει το σκοπό του. Ο αθλητής τολμά να ονειρευτεί όσο λίγοι. Αντιθέτως υπάρχουν άνθρωποι που παραπονιούνται για τα χρήματα που ξοδεύουν ώστε να γυμνάζονται και πως τα σπορ είναι χάσιμο χρόνου, οπότε εκεί αναρωτιέσαι τελικά ποια ήταν τα δικά τους πρότυπα.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να είσαι αθλητής. Απαιτείται εξαιρετική διαχείριση του χρόνου, υπομονή, γερό στομάχι και δεξιότητες χώρια βέβαια την σκληρή δουλειά που πρέπει να ρίχνεις καθημερινά. Θα περάσει καιρός μέχρι να γευτείς τη χαρά της επιτυχίας αλλά τελικά η επιτυχία θα έρθει.
Και μην ξεχνάμε ότι πρώτα η ψυχολογική προσαρμογή και μετά τα φυσικά χαρίσματα καθορίζουν την αθλητική επιτυχία.
πηγή: fightsports.gr
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου